جزیره ایستر
یکی از اسرار آمیزترین مکان ها روی کره زمین جزیره ایستر می باشد؛ جزیره ای که در اقیانوس آرام جنوبی قرار دارد و اینکه به کشور شیلی تعلق دارد.
تاریخچه
تاریخچه این جزیره جالب و عجیب به این صورت است که ساکنان اولیه این جزیره ریشه پلی نزیایی دارند. (DNA گرفته شده از استخوان ها نیز این را تایید میکند) و به احتمال قوی آن ها از جزایر مارکوس و در ۳۱۸ میلادی به این جزیره آمدند. (آزمایش کربن از نیهای یافت شده در یک قبر این را تایید میکند). حدس زده شده که مهاجران اولیه که احتمالاً در دریا گم شده بودند، به تعداد کم (کمتر از ۱۰۰نفر) و در چند قایق به این جزیره آمدند.
در ابتدای ورود به این جزیره پرندگان و حیات وحش زیبایی را مشاهده می کنید که ممکن است برایتان جالب باشد.
در این سنت ها، جزیره نشینان ایستر ادعا کردهاند که یک فرمانده به نام «هوتو ما توآ» در یک یا دو قایق بزرگ به همراه همسر و خانواده اش به جزیره آمدند. در این افسانه و همچنین تاریخ دقیق سکونت اولیه این جزیره ابهام وجود دارد.
ادبیات منتشره در مورد اولین سکونت جزیره ۳۰۰-۴۰۰ میلادی را عنوان میکند یا تقریباً زمانی که اولین انسانها در هاوایی سکونت گزیدند. برخی دانشمندان دیگر معتقدند که جزیره ایستر تا زمان ۷۰۰-۸۰۰ میلادی مسکونی نبوده. ساکنان اولیه این جزیره به نظر میرسد که از غرب و از جزایر مارکوس آمدهاند.
این افراد با خود موز، سیب زمینی شیرین، نیشکر و گوش فیل آوردند. بر طبق افسانههای ثبت شده توسط مسیونرها در دهه ۱۸۶۰ این جزیره دارای سیستم طبقاتی مشخصی بوده است.
یک شاه که دارای قدرت خدا مانند بوده، از زمان هوتو ماتوآ بر جزیره حکمرانی میکرده. قابل مشاهده ترین عنصر در فرهنگ این جزیره، تولید موآی حجیم و غول پیکر است که قسمتی از نیایش اجداد و نیاکان بوده است. موآیها دارای ظاهری متحدالشکل میباشند که در کناره تمام ساحل بر پا شدهاند و نشانگر اعمال حکومت مرکزی میباشد. علاوه بر خانواده سلطنتی، ساکنان این جزیره شامل کشیشان، سربازان و تجار بوده. آخرین شاه، به همراه خانواده اش به عنوان بردگان در دهه ۱۸۶۰ در معادن پرو مردند. پس ازآن شاه یک نشانه سمبلیک پیدا کرد.
جغرافیا
این جزیره با اینکه ۳٬۵۱۵ کیلومتر (۲٬۱۸۵ مایل) در غرب خاک اصلی شیلی قرار گرفته اما استانی جدا از منطقه والپارائیسو (Valparaíso) شیلی بشمار میآید. نزدیک ترین جزیره همسایه با جزیره ایستر به نام سالائی گومز (Sala-y-Gomez) که در ۴۰۰ کیلومتری شرق ایستر قرار دارد نیز جزء همان منطقه و استان بشمار می آید.
نزدیکترین جزیره مسکونی به ایستر جزیره پیت کرن است که در ۲٬۰۷۵ کیلومتری (۱٬۲۹۰ مایلی) غرب ایستر قرار دارد. مساحت جزیره ۱۶۳٫۶ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۳٬۷۹۱ نفر است (سرشماری ۲۰۰۲م). ۳٬۳۰۴ نفر از جمعیت جزیره در مرکز آن شهر هانگا روآ زندگی میکنند. جزیره ایستر بویژه بخاطر تندیسهای ۴۰۰ ساله عجیب باستانی خود معروف است. به این تندیسها که در راستای کرانه دریا به خط ایستادهاند موآی گفته میشود.
نام
قدیمیترین نام شناخته شده این جزیره، Te Pito Ote Henua به معنی مرکز جهان بوده است. در دهه ۱۸۶۰، دریانوردان تاهیتی به جزیره نام Rapa Nui دادند به معنی راپای بزرگ و این به خاطر شباهت جزیره به یکی دیگر از اجزای پلی نزیا به نام Rapa Iti به معنی راپای کوچک بود. مشهورترین نام این جزیره یعنی ایستر(Easter) به خاطر اولین بازدید ثبت شده اروپاییان توسط Dutch Admiral بوده که در شنبه عید پاک ۱۷۲۲ اتفاق افتاد.
فرهنگ
مردم ایستر در طول تاریخ سیستم خط تصویری ویژه خود بوجود آوردند. دست نوشتههای آن ها نیز مانند ابعاد دیگر جامعه دور افتاده و مرموزشان هنوز قابل فهم نیستند.
هرگز روی جزیره بیش از ۷۰۰۰ نفر زندگی نکرده اند. حدودا بعد از سال ۱۶۰۰ م فرهنگ آن ها به طور ناگهانی و با شدت رو به زوال نهاد. مهم ترین مظهر فرهنگی جزیره ایستر، موآیها هستند که ۲۸۸ تای آن روی سکوهای عظیمی به نام آهو، ایستادهاند.
فاصله این سکوها از هم حدود یک و نیم مایل است و یک نوار تقریباً سراسری به دور جزیره بوجود آورده اند. ۶۰۰ موآی دیگر، که در مراحل مختلف تکامل هستند، در سرتاسر جزیره پراکندهاند.
حتی در معادن و کنار جادههای قدیمی و کنار ساحل. بسته به اندازه و وزن موآیها، تخمین زده میشود که بین ۵۰ تا ۱۵۰ نفر برای حمل آن ها توسط غلطک های چوبی و سورتمه روی آن نیاز بوده. برخی از موآی ها دارای کلاه یا تاج های قرمز رنگی هستند که دلیل آن نامشخص است ولی برخی از باستان شناسان می گویند که اینگونه موآیها مفهوم آیینی خاصی داشتند و یا شاید برای یک طایفه یا خانواده بخصوصی مقدس بوده اند.بر طبق آخرین تحقیقات باستان شناسانی، ۸۸۷ مجسمه سنگی یکپارچه در موزه و در جزیره شناسایی شده است.
حقایق ثبت شده
جزیره ایستر به دست روسای قدرتمند قبیله اداره میشد. در طول دوره ای که جزیره رو به زوال نهاده بود، یک سیستم عجیب برای انتخاب رئیس قبیله، بوجود آمد. قوی ترین جنگجویان تا جزایر همسایه، جایی که پرنده دریایی مهاجر، چلچله سیاه، تخم گذاری میکند، شنا میکردند. آن ها به دنبال اولین تخم فصل، جزیره را جستجو میکردند. اولین جنگجویی که یک تخم پیدا میکرد به مدت یکسال رئیس قبیله میشد.